لوئیس شارل آلفرد دوموسه  از نمایشنامه نویسان و شاعران مطرح رمانتیکی فرانسه بود. نظر به زندگی نامه ی خودنوشت ِ وی در اثری  تحت عنوان ِ "اعترافات ِ فرزند ِ قرن؛ ۱۸٣٦"   وی درخانواده ای اشرافی و تحت آموزشی مناسب پرورش یافته بود، با این حال، بیشتر متأثر از عواطفی بود برانگیخته در دوره ای که بسیاری از ارزش های سنتی محل نزاع و مخالفت قرار گرفته بود .

وی ادیبی است با توانایی های گوناگون، از نمایشنامه نویسی و نگاشتن قطعات طنزآمیز تا سرودن ِ اشعاری با تکنینک درخشان و استادانه و همچنین اشعار تغزلی چشم گیری چون "شب ِ اکتبر؛ ۱۸٣٧"   که عواطف پیچیده ی وی را با شور و شیوایی عرضه می دارند. علی رغم گرایشی که موسه به جنبش رمانتیک داشت، در قبال ِ زیاده روی های ِ آن جنبش رویکردی مطایبه آمیز در پیش می گرفت. در مثل، او در اثری با عنوان "Lettres de Dupuis et Cotonet" (٣٧ - ١٨٣٦) با روشنگری ِ ماهرانه ای سبک های مرسوم ِ ادبی دوران خود را به هجو کشیده است.  رابطه ی عاشقانه ی وی با نویسنده ی زن ِ مشهور ژرژ ساند، (George Sand) همان گونه که در اعترافات ِ وی عنوان شده است، برانگیزنده ی بسیاری از اشعار تغزلی وی بوده است.  

از آثار او می توان به :

1.     نامه ای به لامارتین

2.     امید به خداوند

3.     قطعات ( شبها )

4.     منظومه ( یادگار )    اشاره کرد .